Tuesday, 9 April 2013

ສຸກສັນວັນເກີດ


ສຸກສັນວັນເກີດ

ដោយ Sengfa Hola (កំណត់ត្រា​) ថ្ងៃ ពុធ, August 8, 2012 ម៉ោង 9:21ល្ងាច​

ເວລາ­ຜ່ານ­ໄປ­ ໄວ­ປານ­ມີ­ປີກ­ບິນ ບໍ່­ພໍຄາວອາ­ຍຸຂອງ­ຫວານ­ໃຈ­ກໍກ້າວເຂົ້າ­ສູ່ເລກ­ທີ 14 ­ແລ້ວ. ມື້ນີ້­ແມ່ນ­ມື້­ຄົບ­ຮອບ­ວັນເກີດ­ຂອງນາງ­ພໍດີ. ພໍ່ກັບ­ແມ່­ໄດ້­ຈັດງານ­ວັນເກີດ­ໃຫ້­ແກ່ນາງ­ໂດຍເຊື້ອເຊີນຍາດ­ພີ່ນ້ອງ­ ແລະ­ໝູ່­ຄູ່­ໃກ້­ຄຽງເຂົ້າ­ຮ່ວມ. ການກະ­ກຽມງານ­ສະ­ຫຼອງ­ວັນເກີດ ­ແມ່ນເລີ່ມມາ­ຕັ້ງ­ແຕ່ເຊົ້າ ­ໂດຍເອື້ອຍ­ສອງ­ຄົນອອກ­ຕະ­ຫຼາດ ຊອກ­ຊື້­ຜັກນາງ­ອາງ­ຫຍ້າ­ແລະ­ຊີ້ນ­ໜັງ­ມັງ­ສາມາ­ປຸງເຮັດເປັນ­ອາຫານ­ ສໍາ­ລັບ­ແຂກ­ຄົນ­ໃນ­ຄໍ່າ­ມື້ນີ້. ສ່ວນນາງ­ກັບ­ພໍ່­ແມ່ກໍພາ­ກັນອະ­ນາ­ໄມເຮືອນ ຈັດ­ສະ­ຖານ­ທີ່­ໃຫ້ເປັນ­ສະ­ອາດງາມ­ຕາ. ເມື່ອ­ຕາເວັນ­ລັບ­ຂອບ­ຟ້າ­ໄປ­ແລ້ວ ການກະ­ກຽມງານ­ກໍສໍາເລັດເສັດ­ສິ້ນ.
ຫຼັງ­ຈາກ­ຊໍາລະ­ຮ່າງກາຍ­ແລ້ວ ຫວານ­ໃຈ­ກໍ­ແຕ່ງ­ໂຕ­ໂດຍ­ນຸ່ງ­ຊຸດ­ໃໝ່­ທີ່­ແມ່­ຊື້­ໃຫ້ເປັນ­ຂອງ­ຂ­ວັນ. ນາງ­ຢືນ­ແຍງ­ຄີງ­ໂຕເອງ­ດ້ວຍດວງ­ໜ້າ­ທີ່­ປ່ຽມ­ລົ້ນ­ດ້ວຍ­ຮອຍ­ຍິ້ມ­ແຫ່ງ­ຄວາມ­ ພູມ­ໃຈ­ຕໍ່­ລັດ­ສະ­ໝີ­ຄວາມງາມ­ທີ່ເປັ່ງ­ປະ­ກາຍອອກ­ຈາກເງົາ­ໃນ­ ແວ່ນ­ແຜ່ນ­ໃຫຍ່. ອີກ­ບໍ່­ທໍ່­ໃດນາ­ທີ ໝູ່­ຄູ່­ຂອງນາງ­ກໍຈະ­ເດີນ­ທາງເຂົ້າ­ຮ່ວມ­ສະ­ຫຼອງ­ວັນເກີດ­ຂອງນາງ­ແລ້ວ, ນາງ­ຮູ້­ສຶກ­ຕື່ນເຕັ້ນ­ຈົນ­ໄດ້ຍິນ­ສຽງ­ສະ­ທ້ອນ­ຂອງ­ຫົວ­ໃຈ…
ແສງ­ໄຟ­ນິອອນ ­ສີ­ຂາວນວນ­ສາດ­ສ່ອງ­ໃສ່ດວງ­ໜ້າ­ໃສ­ທີ່ມຸມ­ພິ­ສົບ­ລົ້ນ­ອັ່ງ­ໄປ­ດ້ວຍ­ຮອຍ ­ຍິ້ມ­ອັນ­ຫວານ­ສົມ­ຊື່­ຂອງເຈົ້າຂອງງານວັນເກີດ…
“ສຸກ­ສັນ­ວັນເກີດເດີ, ຫວານ!” ສຽງ­ໃສໆ­ຈາກ­ໝູ່­ສະ­ໜິດ­ຜູ້­ຊື່ “ດາ” ດັງ­ກ້ອງເຂົ້າ­ຫູ ພ້ອມ­ດ້ວຍ­ຂອງ­ຂ­ວັນ­ຫໍ່ງາມໆ­ຍື່ນ­ໃຫ້­ຈາກ­ມື­ຂອງ­ໝູ່­ຮັກ­ຜູ້­ຊື່ “ຕ້າ”. ນອກ­ຈາກ­ນັ້ນ­ກໍມີ­ຜູ້­ຢິບ­ຜູ້ຍື່ນ­ບໍ່­ຈັກ­ວ່າຊອງ­ຂາວ, ຫໍ່­ຂອງ­ຂ­ວັນ, ເງິນ­ສົດ­ຈາກຍາດ­ພີ່ນ້ອງ­ແລະ­ໝູ່ອີກ­ຈໍານວນ­ໜຶ່ງ ຈົນນາງ­ຮັບເອົາ­ຄໍາອວຍ­ພອນ ­ແລະ­ຂອງ­ຂ­ວັນ­ນໍາເກືອບ­ບໍ່­ທັນ.
“ກຽມເປົ່າເຄັກເດີ!” ນ້າສາວ­ໃບ­ຜູ້ກະ­ກຽມເຄັກ­ວັນເກີດມາ­ແຕ່­ໃນເມືອງບອກ­ຜູ້ເປັນ­ຫຼານ ພ້ອມ­ທັງເອົາ­ໄຟ­ແຊັກ­ໄຕທຽນ­ໄຂ­ສີ­ຈໍານວນ 14 ເຫຼັ້ມ. ບັນດາ­ໝູ່­ຄູ່­ຮຸ່ນດຽວ­ກັນ ­ແລະ­ເດັກ­ນ້ອຍ­ທີ່ເປັນ­ລູກ­ຂອງ­ນ້າສາວ ພ້ອມ­ດ້ວຍ­ບັນດາ­ແຂກ­ຜູ້­ໃຫຍ່­ພາ­ກັນ­ຢືນ­ອ້ອມ­ໂຕະ­ເຄັກ ສົ່ງ­ສຽງອວຍ­ພອນເປັນເພງ­ສຸກ­ສັນ­ວັນເກີດ­ໃນເວີເຊິນ­ພາສາ­ອັງ­ກິດ: “Happy birthday to you… Happy birthday to ຫວານ­ໃຈ”
ເມື່ອ­ສຽງເພງ­ສິ້ນ­ສຸດ ສາວ­ນ້ອຍ­ຫວານ­ໃຈ­ກໍເປົ່າ­ໄຟເທິງ­ທຽນ­ທັງ­ສິບ­ສີ່ເຫຼັ້ມ­ດັບມອດ­ລົງ. ­ແສງ­ໄຟເຫຼື້ອມມາບໆ­ຈາກ­ກ້ອງ­ຖ່າຍ­ບໍ່­ຈັກ­ຈາກ­ແຈ­ໃດ­ຕໍ່­ແຈ­ໃດ…
“ຍິ້ມ­ຫວານໆ­­ແດ່!” ສຽງ­ນ້າເຂີຍ­ຮ້ອງ­ໃສ່­ພ້ອມ­ທັງ­ກົດ­ກ້ອງ­ດັງ­ແກຼັ໊ກ.
“ຖ່າຍເຮົາ­ກັບ­ແມ່ ­ແດ່!” ຫວານ­ໃຈບອກ­ນ້າເຂີຍ ພ້ອມ­ທັງ­ນໍາເອົາຂອງ­ຂ­ວັນ­ທີ່­ໄດ້­ໂດຍ­ສະ­ເພາະ­­ແມ່ນເງິນ­ແລະ ­ຊອງ­ຂາວມອບ­ໃຫ້­ຜູ້­ແມ່. “ນີ້­ແມ່ນ­ຂອງ­ຂ­ວັນ­ສໍາ­ລັບ­ແມ່ ເພາະ­­ແມ່ເປັນ­ຜູ້­ໃຫ້ກໍາເນີດ­ແກ່­ຊີວິດ­ຂອງ­ລູກ. ລູກ­ຂໍສະ­­ແດງ­ຄວາມ­ຮູ້ບຸນ­ຄຸນ­ຕໍ່­ແມ່ ­ແລະ­ຈະ­ເປັນ­ລູກ­ທີ່ດີ­ຂອງ­ແມ່­ຕະ­ຫຼອດ­ໄປ.” ເວົ້າ­ສຸດນາງ­ກໍເຂົ້າ­ໄປ­ໂອບກອດ­ແມ່ດ້ວຍ­ຄວາມ­ຮັກ­ແລະ­ບູຊາ. ­ແມ່­ຮູ້­ສຶກເໝືອນ­ມີ­ຫຍັງມາ­ຕັນ­ຢູ່­ຮູຄໍ ດວງ­ຕາ­ຮ້ອນ­ວູ່ໆ­ຄືກັບ­ວ່າເຂື່ອນ­ນໍ້າຕາ­ຊິ­ພັງອອກມາ.
ພໍ່­ທີ່­ຢືນ­ ຄຽງ­ຂ້າງ­ນັ້ນ ກໍຮູ້­ສຶກເຊັ່ນດຽວ­ກັບ­ຜູ້ເປັນ­ແມ່ ­ແນມເບິ່ງ­ສອງ­ແມ່­ລູກ­ໂອບກອດ­ກັນ­ຢ່າງ­ປື້ມ­ໃຈ. ໝູ່­ຄູ່­ແລະ­­ແຂກ­ຄົນ­ທີ່ມາ­ໃນງານ­ຕ່າງ­ກໍຮູ້­ສຶກເປັນ­ສີ­ຄ້ອຍໆ­­ ໃຈ­ກັບ­ພາບ­ດັ່ງ­ກ່າວ…
“­ແລະ­ນີ້­ແມ່ນ­ຂອງ­ຂ­ວັນ­ສໍາ­ລັບ­ພໍ່.” ນາງເອົາພາບ­ແຕ້ມ­ຈາກ­ສີມື­ຂອງນາງມອບ­ໃຫ້ ­ແລະ­ເຂົ້າສວມກອດ­ພໍ່ດ້ວຍ­ຄວາມເຄົາ­ລົບ­ຮັກ…
--------------------

No comments:

Post a Comment