ຊອງບັດເລົ່າ-ບັດເຊີນ
March 11, 2014 at 8:00pm
ຂຽນໂດຍ ອາຈານ ແສງຟ້າ ໂຫລານຸພາບ
ຂຽນໂດຍ ອາຈານ ແສງຟ້າ ໂຫລານຸພາບ
ຮອດຍາມເດືອນຄູ່ມາແລ້ວ ບັດເລົ່າບັດເຊີນກໍທະຍອຍມາມືບໍ່ໄດ້ຂາດ... ມາລອງອ່ານການຈັດການກັບເລື່ອງຊອງບັດເຊີນຂອງພະນັກງານຜູ້ເປັນຕົວລະຄອນເອກເລື່ອງກ້ອມໆນີ້ວ່າ ລາວແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວໄປໃນຮູບໃດ....
ກັບ ມາແຕ່ຫ້ອງລ້າຫ້ອງການດ້ວຍຄວາມອິດເມື່ອຍເໜື່ອຍລ້າ ແຕ່ເມື່ອມາພໍ້ຈອກນໍ້າເຢັນໆຈາກມືສີອ່ອນໆຂອງແມ່ເຈົ້າເຮືອນ ຄວາມອິດເມື່ອຍຈັກວ່າຫາຍໄປໃສກໍບໍ່ຮູ້... ກືນນໍ້າເອື້ອກໆລົງຄໍ ເຮັດໃຫ້ຫວາງໃຈຢ່າງບອກບໍ່ຖືກ… ສົ່ງຍິ້ມໃຫ້ຜູ້ເປັນເມຍແທນຄໍາຂອບໃຈ…ແຕ່ເມື່ອເຫັນສີໜ້າຂອງຄູ່ຊີວິດບໍ່ຄ່ອຍສົດຊື່ນປານໃດ ຈຶ່ງເອີ່ຍປາກຖາມດ້ວຍຄວາມເປັນຫ່ວງ…
“ມີຫຍັງບໍ່, ແມ່ມັນ?”
“ກະນີ້ເດ!” ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຈັບເອົາຊອງສີໜາໆຫຼາຍຊອງຍື່ນໃຫ້ດ້ວຍທ່າທີສີເມື່ອຍໆ.
ຈັບຂຶ້ນມາເຍີງເບິ່ງ ພ້ອມກັບອ່ານໃນໃຈ: ບັດເຊີນດອງຄູ່ສົມລົດໃໝ່ 3 ບັດ, ບັດເຊີນສະຫຼອງວັນຄົບຮອບແຕ່ງດອງ30 ປີ 1 ບັດ ແລະບັດເລົ່າຂຶ້ນເຮືອນໃໝ່ອີກ 2 ບັດ, ໂຮມທັງໝົດ 6 ບັດພໍດີ ໄຄແຕ່ບໍ່ຖືກມື້ດຽວກັນ…
ຮອຍຍິ້ມທີ່ເປີດກວ້າງຫວ່າງກີ້ນີ້ຖືກຫຸບມ້ຽນດ້ວຍຄວາມກັງວົນໃຈ ເມື່ອຄິດເຖິງເງິນເດືອນຂອງເດືອນນີ້ທີ່ຍັງບໍ່ທັນອອກ… ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຄົງອ່ານໃຈຜູ້ເປັນຜົວໄດ້ດີ ນາງຈຶ່ງຫາວິທີແກ້ໄຂຢ່າງໄວວາ...
“ເງິນຢູ່ນໍານ້ອງຍັງ 5 ແສນ… ຄິດວ່າຄົງພໍໃສ່ຊອງຢູ່! ໃສ່ບັດດອງບັດລະແສນ, ສ່ວນບັດເລົ່າບຸນນັ້ນ ໃສ່ຊອງລະຫ້າສິບພັນກໍຄືຊິເໝາະແລ້ວ!”
ຍິ້ມສີຝືດໆອອກຈາກມຸມສົບຍື່ນໃຫ້ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຕາງຄໍາຂອບໃຈຕໍ່ຄວາມຮອບຄອບນໍາການຄິດໄລ່ເງິນໃສ່ໃນຊອງຢ່າງເໝາະສົມ.
“ນີ້ລະ ເພິ່ນວ່າທີພະທີຈົວ.” ບອກເມຍດ້ວຍຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກ.
“ບາດຮອດທີຈົວ ເຮົາກໍຄົງໄດ້ຊັກຄ້ອນເທົ້າໄປດອງ ເພາະລູກເຮົາຍັງເປັນເບ້ຍຢູ່!” ເມຍວ່າແບບອ່ອນໃຈ.
“ກະຢ່າແຫຼະ! ເພື່ອຮັກສາໜ້າຮັກສາຕາຂອງຄອບຄົວເຮົາ. ອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເສຍພີ່ເສຍນ້ອງ ເສຍໝູ່ເສຍຄູ່…” ອ້າງເຫດອ້າງຜົນໃຫ້ເມຍຕາຍໃຈ.
“ເງິນ 5 ແສນ ວ່າຊິໄປຕັດສິ້ນໄໝກັບເສື້ອໃໝ່ຊັ້ນດອກ! ໄປດອງເທື່ອນີ້ ກໍຄົງໃສ່ຊຸດເກົ່ານັ້ນລະນໍ!” ເມຍຈົ່ມ.“ເຄື່ອງເກົ່າກໍຍັງເບິ່ງງາມຢູ່ເດ!” ລະດົມໃຈເມຍແບບບໍ່ຖືກຄວາມຈິງ.
“ເຂົາຊິບໍ່ວ່າຫຍັງໃຫ້ບໍ ວ່າຍາມໃດກໍນຸ່ງຕາຍແຕ່ຊຸດເກົ່າ!” ເມຍຖຽງ.
“ບໍ່ດອກ, ສໍາລັບອ້າຍແລ້ວ ເຖິງຈະໃສ່ຊຸດເກົ່າ ແຕ່ກໍຍັງງາມໃນສາຍຕາອ້າຍ!” ເອົານ້ຳເຜິ້ງຕ້ວຍໃສ່ຄໍາເວົ້າ.
“ແຕ່ມີຕັ້ງ 4 ດອງ ແລະ 2 ງານບຸນ. ເຄື່ອງເກົ່າກໍມີແຕ່ 3 ຊຸດ.” ເມຍວ່າ.
“ຊຸດລະ 2 ງານ ກໍພໍດີແລ້ວເດ! ບໍ່ມີໃຜສັງເກດດອກ! ນອກຈາກອ້າຍນີ້ທໍ່ນັ້ນລະ!!!”
ໄດ້ຍິນດັ່ງນັ້ນ ແມ່ເຈົ້າເຮືອນກໍຮູ້ສຶກສວາງໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ ແຕ່ເມື່ອຊວາດຄຶດເຖິງພາຫະນະການໄປດອງໄປງານ ນາງຕ້ອງຫຼົງກ່າວອອກມາສຽງດັງໆວ່າ:
“ແລ້ວຄ່ານ້ຳມັນລົດເດລະ? ອີ່ເຖົ້າຫັ້ນແຮ່ງກິນນ້ຳມັນປານເງືອກ!”
ໄດ້ຍິນເມຍກ່າວເຖິງອີ່ເຖົ້າແດວູ ກໍເຮັດໃຫ້ຕ້ອງໄດ້ລະບາຍຍິ້ມອອກມາຢ່າງໃຈເຢັນ ແລະກ່າວສຽງເຕື້ອຍໆອອກໄປວ່າ: “ບໍ່ເອົາລົດເຮົາໄປ, ຂໍຂີ່ລົດໄປນໍາໝູ່ກໍໄດ້! ເພາະແນວໃດບັກແພງມັນກໍຕ້ອງໄດ້ບັດເຊີນບັດເລົ່າຄືກັນກັບພວກເຮົານີ້ລະ!!!” ກ່າວຈົບ ກໍເຂົ້າຫ້ອງປ່ຽນເຄື່ອງ ເພື່ອລົງໄປຫົດສວນຜັກກາດຊອມທີ່ຫາກໍບົງໄດ້ບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຜ່ານມາ ແລະເກືອໝູນ້ອຍທີ່ແມ່ເຖົ້າໃຫ້ມາລ້ຽງເມື່ອເດືອນກ່ອນ…
ກັບ ມາແຕ່ຫ້ອງລ້າຫ້ອງການດ້ວຍຄວາມອິດເມື່ອຍເໜື່ອຍລ້າ ແຕ່ເມື່ອມາພໍ້ຈອກນໍ້າເຢັນໆຈາກມືສີອ່ອນໆຂອງແມ່ເຈົ້າເຮືອນ ຄວາມອິດເມື່ອຍຈັກວ່າຫາຍໄປໃສກໍບໍ່ຮູ້... ກືນນໍ້າເອື້ອກໆລົງຄໍ ເຮັດໃຫ້ຫວາງໃຈຢ່າງບອກບໍ່ຖືກ… ສົ່ງຍິ້ມໃຫ້ຜູ້ເປັນເມຍແທນຄໍາຂອບໃຈ…ແຕ່ເມື່ອເຫັນສີໜ້າຂອງຄູ່ຊີວິດບໍ່ຄ່ອຍສົດຊື່ນປານໃດ ຈຶ່ງເອີ່ຍປາກຖາມດ້ວຍຄວາມເປັນຫ່ວງ…
“ມີຫຍັງບໍ່, ແມ່ມັນ?”
“ກະນີ້ເດ!” ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຈັບເອົາຊອງສີໜາໆຫຼາຍຊອງຍື່ນໃຫ້ດ້ວຍທ່າທີສີເມື່ອຍໆ.
ຈັບຂຶ້ນມາເຍີງເບິ່ງ ພ້ອມກັບອ່ານໃນໃຈ: ບັດເຊີນດອງຄູ່ສົມລົດໃໝ່ 3 ບັດ, ບັດເຊີນສະຫຼອງວັນຄົບຮອບແຕ່ງດອງ30 ປີ 1 ບັດ ແລະບັດເລົ່າຂຶ້ນເຮືອນໃໝ່ອີກ 2 ບັດ, ໂຮມທັງໝົດ 6 ບັດພໍດີ ໄຄແຕ່ບໍ່ຖືກມື້ດຽວກັນ…
ຮອຍຍິ້ມທີ່ເປີດກວ້າງຫວ່າງກີ້ນີ້ຖືກຫຸບມ້ຽນດ້ວຍຄວາມກັງວົນໃຈ ເມື່ອຄິດເຖິງເງິນເດືອນຂອງເດືອນນີ້ທີ່ຍັງບໍ່ທັນອອກ… ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຄົງອ່ານໃຈຜູ້ເປັນຜົວໄດ້ດີ ນາງຈຶ່ງຫາວິທີແກ້ໄຂຢ່າງໄວວາ...
“ເງິນຢູ່ນໍານ້ອງຍັງ 5 ແສນ… ຄິດວ່າຄົງພໍໃສ່ຊອງຢູ່! ໃສ່ບັດດອງບັດລະແສນ, ສ່ວນບັດເລົ່າບຸນນັ້ນ ໃສ່ຊອງລະຫ້າສິບພັນກໍຄືຊິເໝາະແລ້ວ!”
ຍິ້ມສີຝືດໆອອກຈາກມຸມສົບຍື່ນໃຫ້ແມ່ເຈົ້າເຮືອນຕາງຄໍາຂອບໃຈຕໍ່ຄວາມຮອບຄອບນໍາການຄິດໄລ່ເງິນໃສ່ໃນຊອງຢ່າງເໝາະສົມ.
“ນີ້ລະ ເພິ່ນວ່າທີພະທີຈົວ.” ບອກເມຍດ້ວຍຄວາມຄິດໃນແງ່ບວກ.
“ບາດຮອດທີຈົວ ເຮົາກໍຄົງໄດ້ຊັກຄ້ອນເທົ້າໄປດອງ ເພາະລູກເຮົາຍັງເປັນເບ້ຍຢູ່!” ເມຍວ່າແບບອ່ອນໃຈ.
“ກະຢ່າແຫຼະ! ເພື່ອຮັກສາໜ້າຮັກສາຕາຂອງຄອບຄົວເຮົາ. ອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເສຍພີ່ເສຍນ້ອງ ເສຍໝູ່ເສຍຄູ່…” ອ້າງເຫດອ້າງຜົນໃຫ້ເມຍຕາຍໃຈ.
“ເງິນ 5 ແສນ ວ່າຊິໄປຕັດສິ້ນໄໝກັບເສື້ອໃໝ່ຊັ້ນດອກ! ໄປດອງເທື່ອນີ້ ກໍຄົງໃສ່ຊຸດເກົ່ານັ້ນລະນໍ!” ເມຍຈົ່ມ.“ເຄື່ອງເກົ່າກໍຍັງເບິ່ງງາມຢູ່ເດ!” ລະດົມໃຈເມຍແບບບໍ່ຖືກຄວາມຈິງ.
“ເຂົາຊິບໍ່ວ່າຫຍັງໃຫ້ບໍ ວ່າຍາມໃດກໍນຸ່ງຕາຍແຕ່ຊຸດເກົ່າ!” ເມຍຖຽງ.
“ບໍ່ດອກ, ສໍາລັບອ້າຍແລ້ວ ເຖິງຈະໃສ່ຊຸດເກົ່າ ແຕ່ກໍຍັງງາມໃນສາຍຕາອ້າຍ!” ເອົານ້ຳເຜິ້ງຕ້ວຍໃສ່ຄໍາເວົ້າ.
“ແຕ່ມີຕັ້ງ 4 ດອງ ແລະ 2 ງານບຸນ. ເຄື່ອງເກົ່າກໍມີແຕ່ 3 ຊຸດ.” ເມຍວ່າ.
“ຊຸດລະ 2 ງານ ກໍພໍດີແລ້ວເດ! ບໍ່ມີໃຜສັງເກດດອກ! ນອກຈາກອ້າຍນີ້ທໍ່ນັ້ນລະ!!!”
ໄດ້ຍິນດັ່ງນັ້ນ ແມ່ເຈົ້າເຮືອນກໍຮູ້ສຶກສວາງໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ ແຕ່ເມື່ອຊວາດຄຶດເຖິງພາຫະນະການໄປດອງໄປງານ ນາງຕ້ອງຫຼົງກ່າວອອກມາສຽງດັງໆວ່າ:
“ແລ້ວຄ່ານ້ຳມັນລົດເດລະ? ອີ່ເຖົ້າຫັ້ນແຮ່ງກິນນ້ຳມັນປານເງືອກ!”
ໄດ້ຍິນເມຍກ່າວເຖິງອີ່ເຖົ້າແດວູ ກໍເຮັດໃຫ້ຕ້ອງໄດ້ລະບາຍຍິ້ມອອກມາຢ່າງໃຈເຢັນ ແລະກ່າວສຽງເຕື້ອຍໆອອກໄປວ່າ: “ບໍ່ເອົາລົດເຮົາໄປ, ຂໍຂີ່ລົດໄປນໍາໝູ່ກໍໄດ້! ເພາະແນວໃດບັກແພງມັນກໍຕ້ອງໄດ້ບັດເຊີນບັດເລົ່າຄືກັນກັບພວກເຮົານີ້ລະ!!!” ກ່າວຈົບ ກໍເຂົ້າຫ້ອງປ່ຽນເຄື່ອງ ເພື່ອລົງໄປຫົດສວນຜັກກາດຊອມທີ່ຫາກໍບົງໄດ້ບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຜ່ານມາ ແລະເກືອໝູນ້ອຍທີ່ແມ່ເຖົ້າໃຫ້ມາລ້ຽງເມື່ອເດືອນກ່ອນ…
No comments:
Post a Comment