Sunday, 2 February 2014

ຄົນຕິເກັ່ງ


__________________
ຄົນຕິເກັ່ງ

_________________________________
January 30, 2014 at 8:53pm
ຢູ່ບ້ານແຫ່ງ­ໜຶ່ງ ມີຊາຍ­ຄົນ­ໜຶ່ງເປັນ­ຄົນ­ມີນິໄສບໍ່­ຄືກັບ­ຜູ້­ອື່ນ, ລາວເປັນ­ຄົນ­ມັກ­ຕິ: ທຸກ­ສິ່ງ­ທຸກຢ່າງ­ຢູ່­ບົນໜ້າໂລກ­ນີ້­ທີ່­ທຸກ­ຄົນ­ບອກວ່າດີແລ້ວ ງາມແລ້ວ ຖືກຕ້ອງແລ້ວ, ລາວຊໍ້າ­ພັດ­ມີຄວາມເຫັນ­ກົງ­ກັນຂ້າມ ເຊັ່ນ ເຮືອນ­ທີ່ສ້າງ­ຂຶ້ນ­ຫຼັງ­ບັກ­ງາມໆ­ ແລະ­ເປັນ­ທີ່­ຖືກໃຈຂອງ­ຄົນ­ທັງ­ຫຼາຍ­ທີ່­ມາເຫັນ­ຈົນ­ບໍ່­ຈັກແນວຊິຕິ; ເມື່ອຊາຍ­ຄົນ­ນີ້­ມາເຫັນ ລາວຊໍ້າ­ພັດ­ບອກວ່າ ອັນ­ນີ້­ບໍ່­ງາມ ບ່ອນ­ນີ້­ບໍ່­ດີ ບ່ອນ­ນັ້ນ­ຂີ້ຮ້າຍ… ດ້ວຍເຫດ­ນີ້ ຊື່­ສຽງໃນເລື່ອງ­ມັກ­ຕິຂອງ­ລາວຈຶ່ງ­ດັງກ້ອງໄປທົ່ວ…
ມື້­ໜຶ່ງ­ມີຊ່າງ­ສີມືຊັ້ນ­ຍອດ­ມາ­ສ້າງພະ­ພຸດທະ­ຮູບໃຫ້­ວັດໃນບ້ານແຫ່ງ­ນັ້ນ. ເມື່ອສ້າງ­ສໍາເລັດ ໄທບ້ານ­ທຸກ­ຄົນເຫັນວ່າດີວ່າງາມ, ທຸກສ່ວນ­ຖືກຕ້ອງ­ຕາມ­ລັກສະ­ນະ­ຂອງພະ­ພຸດທະ­ຮູບ. ໃຜມາເບິ່ງຕ່າງ­ກໍຍ້ອງ­ຍໍຊົມເຊີຍ­ສີມືຂອງ­ນາຍຊ່າງວ່າ­ສຸດ­ຍອດແທ້ໆ­, ບໍ່­ມີໃຜຕິຈັກ­ຄົນ. ຍັງແຕ່­ຊາຍ­ມັກ­ຕິຜູ້­ດຽວເທົ່ານັ້ນ ທີ່­ຍັງ­ບໍ່ໄດ້­ມາເບິ່ງ, ໄທບ້ານ­ຈຶ່ງ­ຢາກ­ລອງ­ຖາມ­ຊາຍ­ຜູ້­ນີ້ວ່າ ພະ­ພຸດທະ­ຮູບ­ທັງ­ດີທັງ­ງາມຂະ­ໜາດ­ນີ້ ລາວຊິຫາເລື່ອງ­ມາ­ຕິໄດ້­ບໍ່. ເມື່ອຊາຍ­ມັກ­ຕິຍ່າງເຂົ້າໄປພິຈາ­ລະ­ນາເບິ່ງພະ­ພຸດທະ­ຮູບ. ລາວໃຊ້­ສາຍ­ຕາເບິ່ງຊ້າຍເບິ່ງ­ຂວາ­ຢ່າງ­ພິນິດ.
ສຽງ­ຂອງ­ພໍ່­ຕູ້­ໜຶ່ງເວົ້າ­ຂຶ້ນ “ນີ້ທ້າວເອີຍ! ເບິ່ງໃຫ້­ຄັກໆ­ ແລ້ວຕິມາເທາະ­ວ່າ­ພະ­ພຸດທະ­ຮູບ­ອົງ­ນີ້­ບໍ່­ງາມບ່ອນໃດ?”
ໄທບ້ານຕ່າງ­ກໍຄາດເດົາກັນວ່າ­ລາວຄົງຈະ­ຕິວ່າ ພະ­ພຸດທະ­ຮູບ­ອົງ­ນີ້ ສົບນ້ອຍ ຫູໃຫຍ່ ຕີນ­ຍາວ ມືສັ້ນໂພດ. ແຕ່­ທຸກ­ຄົນຕ້ອງ­ຕື່ນ­ຍຸບ ເມື່ອລາວບໍ່­ຕິຕາມ­ທຸກ­ຄົນ­ຄາດເດົາ ລາວຊໍ້າ­ພັດ­ຕິວ່າ:
“ພະ­ພຸດທະ­ຮູບ­ອົງ­ນີ້­ຫຼໍ່ໄດ້­ດີທຸກຢ່າງ ເສຍແນວດຽວຄື ເວົ້າບໍ່ໄດ້!”
ທຸກ­ຄົນ­ຫຼຽວເບິ່ງໜ້າກັນ­ລັອກແລັກ ຄຶດ­ບໍ່ເຖິງວ່າ­ລາວຊິຕິມາໃນ­ຮູບ­ນີ້. ເມື່ອຕິພະ­ພຸດທະ­ຮູບ­ອົງ­ນັ້ນແລ້ວ, ຊາຍ­ຄົນ­ນັ້ນ­ກໍຍ່າງໄປຕາມບ້ານຕ່າງໆ­ ເພື່ອທີ່ຈະ­ຊອກ­ຫາເລື່ອງ­ຕິສິ່ງຕ່າງໆ­ ເພື່ອສ້າງ­ຊື່­ສຽງໃຫ້­ຕົນເອງ­ຫຼາຍ­ຂຶ້ນ. ມື້­ໜຶ່ງ­ລາວໄດ້ຍ່າງໄປພົບ­ສວນ­ໝາກໂມ ໝາກ­ອຶ, ຄົນ­ມັກ­ຕິບອກວ່າ:
“ໂອ້ຍ! ທໍາມະ­ຊາດ­ຈັ່ງແມ່ນ­ບໍ່­ດີແທ້ໆ­ນໍ! ສ້າງຫຍັງ­ຂຶ້ນ­ມາກໍບໍ່­ສົມ­ດູນ­ກັນ, ຄືໝາກໂມ­ໝາກ­ອຶນີ້ ເຄືອນ້ອຍໆ­ ແຕ່ອອກ­ໝາກໃຫຍ່ໆ­ ທີ່­ຈິງແລ້ວໝາກ­ຄວນຈະ­ນ້ອຍ­ກວ່ານີ້.”
ຕິແລ້ວກໍຫົວຂວັນ­ທໍາມະ­ຊາດ ແລະ­ຮູ້­ສຶກ­ພູມໃຈໃນ­ຄວາມຊ່າງ­ຕິຂອງ­ຕົນເອງ. ເມື່ອຍ່າງໄປອີກ­ຄາວໜຶ່ງ ກໍພໍ້­ຕົ້ນ­ໝາກ­ຂາມ ລາວກໍຮ້ອງ­ຂຶ້ນວ່າ:
“ໜິ່! ເຫັນ­ບໍ ທໍາມະ­ຊາດ­ຕັ້ງ­ບໍ່­ດີ ໝາກ­ຂາມ­ກົກ­ບັກໃຫຍ່ ແຕ່­ໝາກໜ່ວຍນ້ອຍໆ­ ໃບ­ກໍນ້ອຍ ບໍ່ເໝາະ­ສົມ­ກັນເລີຍ. ໂອ້ຍ­ທໍາມະ­ຊາດເຈົ້າເອີຍ, ຈັ່ງແມ່ນ­ບໍ່ໄດ້ເລື່ອງ­ນໍ!”
ກ່າວແລ້ວກໍຍ່າງ­ຕໍ່ໄປ. ຍ່າງໄປຍ່າງ­ມາເລີຍໄປພໍ້­ກົກ­ໝາກມ່ວງ ລາວບໍ່ຍ່າງຜ່ານໄປລ້າໆ­ ແຕ່­ລາວກໍຊອກ­ຫາເລື່ອງ­ມາ­ຕິເຊັ່ນ­ກັນວ່າ:
“ໝາກມ່ວງເອີຍ! ທໍາມະ­ຊາດສ້າງເຈົ້າມາເປັນ­ຕາ­ຢາກ­ຫົວແທ້ໆ­ນໍ! ກົກ­ບັກໃຫຍ່ ແຕ່ອອກ­ໝາກໜ່ວຍນ້ອຍໆ­ ໃບ­ກໍອ່າວນ້ອຍ ບໍ່ຕ່າງຫຍັງ­ກັບ­ໝາກ­ຂາມເລີຍ. ຕາມ­ຄວາມເປັນ­ຈິງແລ້ວ ໝາກ­ຂອງເຈົ້າ­ຄວນຈະ­ໃຫຍ່­ສໍ່າກັບ­ໝາກໂມ ຫຼືບໍ່­ກໍໝາກ­ອຶພຸ້ນ ມັນ­ຈຶ່ງ­ຊິເໝາະ­ສົມ­ກັນ… ຮ່າໆ­ໆ­ໆ­”
ເຂົາ­ຕິແລ້ວກໍຫົວຮ່າໆ­ດ້ວຍ­ຄວາມ­ອິດເມື່ອຍ­ຈາກ­ການຍ່າງເລາະ­ຕິສິ່ງຕ່າງໆ­ ຈຶ່ງ­ນອນ­ລົງ­ພັກຜ່ອນ­ຢູ່ກ້ອງ­ກົກ­ໝາກມ່ວງ­ນັ້ນ ແລ້ວເຊືອບ­ຫຼັບໄປ. ຂະ­ນະ­ທີ່­ກໍາ­ລັງ­ຫຼັບສະ­ບາຍ­ຢູ່­ນັ້ນ ລາວຕ້ອງ­ຕົກໃຈຕື່ນ­ຂຶ້ນ­ມາ­ທັນ­ທີ ເມື່ອໝາກມ່ວງ­ສຸກໜ່ວຍ­ໜຶ່ງ­ຫຼົ່ນ­ລົງ­ມາ­ຖືກ­ດັງ­ຂອງ­ລາວຢ່າງແຮງ, ລາວລູບ­ດັງ­ຂອງ­ຕົນເອງດ້ວຍ­ຄວາມເຈັບ­ປວດ­ຈົນໄດ້­ຄາງໂອ້ຍໆ­. ຄາວໜຶ່ງ­ຕໍ່­ມາ ເລືອດ­ດັງ­ກໍໄຫຼຊັດ­ອອກ­ມາ­ຊິກໆ­. ພໍແຕ່ເຫັນເລືອດ ລາວກໍຕົກໃຈ ແລ້ວກ່າວລໍາ­ພັນຢ່າງ­ຄົນ­ສໍານຶກ­ຜິດ­ອອກ­ມາວ່າ:
“ ໂອ້! ທໍາມະ­ຊາດໄດ້ສ້າງ­ສິ່ງຕ່າງໆ­ຂຶ້ນ­ມາ­ພໍດີແລ້ວ ເໝາະ­ສົມ­ດີແລ້ວ. ຖ້າ­ທໍາມະ­ຊາດສ້າງ­ໝາກມ່ວງໃຫ້ໃຫຍ່­ສໍ່າ­ໝາກໂມ ຫຼືໝາກ­ອຶ, ປານ­ນີ້ເຮົາ­ຄົງ­ຕາຍໄປແລ້ວ. ບັດ­ນີ້ ເຮົາເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າ­ທໍາມະ­ຊາດໄດ້ສ້າງ­ສິ່ງຕ່າງໆ­ຂຶ້ນ­ມາເໝາະ­ສົມ­ກັນແລ້ວ!” ທັງເວົ້າ­ທັງເອົາມືລູບ­ດັງ­ຕົນເອງ ພ້ອມ­ກັບຮ້ອງໂອຍໆ­ຍ່າງ­ອອກ­ຈາກ­ກົກ­ໝາກມ່ວງໄປ ເພາະ­ຢ້ານ­ໝາກມ່ວງ­ຊິຫຼົ່ນໃສ່­ຫົວອີກ. ຈາກ­ມື້­ນັ້ນເປັນ­ຕົ້ນ­ມາ ໄທບ້ານ­ກໍບໍ່ເຫັນ­ຊາຍ­ຜູ້­ນີ້­ຕິອີ່ຫຍັງ­ອີກເລີຍ!!!!
ທີ່ມາແລະຂຽນໂດຍ ອາຈານ​ Sengfa Holanuphap

No comments:

Post a Comment